Odrobina poezji na trudny czas pandemii

Czas pandemii jest trudny dla nas wszystkich. Nauka online nie zastąpi realnego kontaktu z innymi ludźmi i przyjemności, jaką czerpiemy z przebywania ze sobą. Oto wiersz jednego z naszych uczniów, zainspirowany tęsknotą za szkołą.

 

 

 

Przyjaciołom i Nauczycielom poświęca Autor

Maksymilian Bień z klasy 2D+

 

 

 

14

żółte ściany

drewniane drzwi

kamienne korytarze

okna otwarte

na świat

nieustanny gwar rozmowy dyskusje

popychanki-przepychanki

pierwsza miłość jedynka wagary

(i tak usprawiedliwione)

pierwsza odważna teza:

obaliłem Arystotelesa

osią czasu wywijałem

zostałem ojcem – wykiełkował kasztan

znalazłem pierwiastek z minus jeden

ciemna materia zaczęła świecić

Kant chciał mnie naśladować

a Krasicki i Mickiewicz

uczyli się ode mnie pisać

nie ma

skończyło się

stoją tylko

żółte ściany

drewniane drzwi

kamienne korytarze

okna pewnie zamknięte

wszędzie pusto cicho

nie ma nic

tylko coś w powietrzu

ekhem-ekhem

może kiedyś

wrócimy wszyscy

do Czternastki

i znów

zapanuje gwar rozmowy dyskusje

i popychanki-przepychanki

 

27 II 2021